Deze gegevens zijn geleverd door Jan (Johannes Antonius Jacobus) Heuts geb 9-12-1949 (zie tak 4)
Mijn
opa Jan Jozef Olzheim (geboren 03-07-1876), genaamd Sjang Olzheim, heeft zijn
hele leven in Sibbe (gemeente Oud-Valkenburg) gewoond. Hij had een kleine
boerderij te Sibbe aan de Bergstraat. Opmerkelijk was dat er onder de huisweide
een mergelgroeve lag genaamd “De Flesschenberg” (oppervlakte ongeveer 1
ha.). Die ‘grot’ diende vooral als opslagplaats voor agrarische producten,
maar tijdens de Tweede Wereldoorlog diende ze ook als schuilplaats voor het vee
en een 40-tal mensen die in de directe nabijheid woonden. Dit was vooral in
september 1944, toen de Amerikanen bij hun opmars naar Valkenburg op hevige
Duitse tegenstand stuitten. Er werd dan ook twee à drie dagen flink geschoten
over en weer door de Amerikanen op de zuidhelling (Sibbe) en de Duitsers op de
noordhelling van het Geuldal (Hulsberg en Schimmert). Toen de Amerikanen
dreigden door te stoten, lieten de Duitsers de bruggen over de Geul in de lucht
vliegen. Geen nood, want de Amerikanen duwden een hotel in Valkenburg met behulp
van een bulldozer in de Geul, om zo de rivier te kunnen oversteken.
Verder
was mijn opa gedurende de winter werkzaam als losse arbeider. Eén van de
werkzaamheden die hij veel verrichtte was houthakken.
Op
een dag in 1923 was Sjang Olzheim bezig met houtkap op de Sjaelsberg bij Kasteel
Sjaloen in de nabijheid van de Kluis te Oud-Valkenburg. Toen zijn dochters Maria
en Lies hem tussen de middag zijn eten brachten, bleek dat hun vader onder de
kruin van een boom terechtgekomen was en een been gebroken had. Hij werd op een
platte handkar geladen en zo bracht men hem naar huis. Dokter Kettler (beroemd
huisarts voor Valkenburg en wijde omgeving) kwam kijken en zei dat hij naar het
ziekenhuis in Maastricht moest. Dit was echter te duur en er werd aan de dokter
gevraagd om zo goed en zo kwaad als mogelijk het been weer een beetje in orde te
krijgen. Die wilde dat wel doen, maar zei reeds bij voorbaat dat de patiënt er
de rest van zijn leven een beetje mank van zou blijven lopen. Dit accepteerde
men dan maar en de operatie werd ter plaatse verricht. Als verdoving enkele
stevige cognacjes.
Foto:
In die
tijd (ongeveer 1925) kwamen beter gefortuneerde toeristen naar Valkenburg. Deze
toeristen wilden wel op de foto met mijn opa (rechtsboven), omdat dat een leuk
plaatje voor thuis was. Op de achtergrond staat de Wilhelminatoren