Deze gegevens zijn geleverd door Jan (Johannes Antonius Jacobus) Heuts geb 9-12-1949 (zie tak 4)

 

Mijn opa Jan Jozef Olzheim (geboren 03-07-1876), genaamd Sjang Olzheim, heeft zijn hele leven in Sibbe (gemeente Oud-Valkenburg) gewoond. Hij had een kleine boerderij te Sibbe aan de Bergstraat. Opmerkelijk was dat er onder de huisweide een mergelgroeve lag genaamd “De Flesschenberg” (oppervlakte ongeveer 1 ha.). Die ‘grot’ diende vooral als opslagplaats voor agrarische producten, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog diende ze ook als schuilplaats voor het vee en een 40-tal mensen die in de directe nabijheid woonden. Dit was vooral in september 1944, toen de Amerikanen bij hun opmars naar Valkenburg op hevige Duitse tegenstand stuitten. Er werd dan ook twee à drie dagen flink geschoten over en weer door de Amerikanen op de zuidhelling (Sibbe) en de Duitsers op de noordhelling van het Geuldal (Hulsberg en Schimmert). Toen de Amerikanen dreigden door te stoten, lieten de Duitsers de bruggen over de Geul in de lucht vliegen. Geen nood, want de Amerikanen duwden een hotel in Valkenburg met behulp van een bulldozer in de Geul, om zo de rivier te kunnen oversteken.

 

Verder was mijn opa gedurende de winter werkzaam als losse arbeider. Eén van de werkzaamheden die hij veel verrichtte was houthakken.

Op een dag in 1923 was Sjang Olzheim bezig met houtkap op de Sjaelsberg bij Kasteel Sjaloen in de nabijheid van de Kluis te Oud-Valkenburg. Toen zijn dochters Maria en Lies hem tussen de middag zijn eten brachten, bleek dat hun vader onder de kruin van een boom terechtgekomen was en een been gebroken had. Hij werd op een platte handkar geladen en zo bracht men hem naar huis. Dokter Kettler (beroemd huisarts voor Valkenburg en wijde omgeving) kwam kijken en zei dat hij naar het ziekenhuis in Maastricht moest. Dit was echter te duur en er werd aan de dokter gevraagd om zo goed en zo kwaad als mogelijk het been weer een beetje in orde te krijgen. Die wilde dat wel doen, maar zei reeds bij voorbaat dat de patiënt er de rest van zijn leven een beetje mank van zou blijven lopen. Dit accepteerde men dan maar en de operatie werd ter plaatse verricht. Als verdoving enkele stevige cognacjes.

Foto:
In die tijd (ongeveer 1925) kwamen beter gefortuneerde toeristen naar Valkenburg. Deze toeristen wilden wel op de foto met mijn opa (rechtsboven), omdat dat een leuk plaatje voor thuis was. Op de achtergrond staat de Wilhelminatoren